Drugi nazivi: Ðubatac, dupcac, dubac, dubčica, zubatac, mravak, stupcac, suvovrh, trava od groznice, trbušac
Latinski naziv: Teucrium chamaedrys
Opis biljke:
Podubica je polužbun, visok 10-30 cm, sa četvorouglastim stabljikama, na donjem delu odrvenelim. Starije grane su položene, dok su mlade uspravne. Stabljike su pokrivene dlakama. Listovi su parni, na kratkim drškama, romboično jajasti do eliptični, po obodu krupno nazubljeni, sa donje strane pokriveni mekim dlakama, a sa gornje gotovo goli. Cvetovi su bledo crveni, redje beli, obrazuju pršljenove, a svi zajedno grozdastu cvast, najčešće okrenutu na jednu stranu“.
Stanište:
Cveta od juna do septembra. Podubica je mediteranska biljka, ali je veoma rasprostranjena i u unutrašnjosti, najčešće na krečnjačkim brdskim livadama i kamenjarima, pašnjacima, u svetlim hrastovim i borovim šumama i do iznad 1000 mnv.
Lekoviti deo biljke:
Razmnožava se semenom. U lekovite svrhe upotrebljavaju se vrhovi grančica u cvetu i list.
Lekovito delovanje:
Podubica se mnogo više ceni i raznovrsnije upotrebljava u narodnoj, nego u naučnoj medicini. To je u mnogim našim krajevima, osobito planinskim, jedan od najomiljenijih lekova. Biljka nije otrovna, pa je opravdana njena upotreba za lečenje obolelih organa za varenje. To je narodni tonik upotrebljavan u obliku praška, čaja (10 g na 200 g vode), tinkture i dr. Kao mirisno, gorko stiptično sredstvo upotrebljava se i za lecčnje žuči, belog pranja, rana, hemoroida i slično. Vino od podubice (200 g na 1 litar crnog vina ostaviti da stoji 8 dana) upotrebljava se u narodu kao lek protiv slabosti, malokrvnosti i za ispiranje rana.