Drugi nazivi: Medvedje groždje, bubina boba, vučja jabuka, gornik, divlja maginja, jabučica, medvedovo groždice, medvedovo uho, medvedji grozdić, medvijedica, mečije grožde, mlivnjak, mlivnjača, opernik, opirnik, oprnik, planika, crvena planika
Latinski naziv: Arctostaphylos uva ursi
Naziv na engleskom jeziku: Bearberry
Opis biljke:
Medvedje groždje ili medvetka uglavnom je polegnuti grm obrastao jajastim, čvrstim i kožastim listovima dužine 2 do 3 cm. Cvetovi bele ili svetloružičaste boje obešeni su u grozdovima, a oblik im je zvonast. Plod je okrugla bobica, crvene boje. Raste po suvim, retkim, peščanim ili kamenitim borovim i drugim crnogoričnim šumama, medju grmljem po sunčanim obroncima i suvatima, po planinskim pašnjacima Balkanskog poluostrva, naročito u zapadnim delovima.
Stanište:
Osunčana mesta planinskih područja.
Lekoviti deo biljke:
Za lek se beru listovi od maja do jula. List se bere u proleće kad je biljka u cvetu. Najbolji je mlad list sa zelenih grančica. U proleće ubran list je najlekovitiji, jer tada ima najviše arbutozida. Listovi su neprijatnog, oporog i nagorkog ukusa; bez mirisa.
Lekovito delovanje:
Čaj od listova medvedjeg groždja ili medvetke leči povećanu prostatu, mokraćne organe, proliv i šecernu bolest. Listovi pomešani s drugim lekovitim biljem služe kao dezinfekcijsko sredstvo mokraćnih kanala, naročito kod hronične upale mokraćnog mehura i drugih bolesti. List se upotrebljava u obliku čaja za lečenje organa za mokrenje.
Kod nas lekari često daju mešan čaj od jednakih delova medvedjeg groždja i sitnice. Pri izradi čaja potrebno je list zdrobiti i duže kuvati, jer kožasta i čvrsta konzistencija lista otežava i onemogućava ekstrakciju arbutina i tanina. Inače, list treba u apoteci čuvati ceo, jer se tako mnogo duže i bolje održi. Priprema se još i čaj protiv peska ili kamena u bubregu.
