Drugi nazivi: Beli glog, bela drača, beli trn, crveni glog, gloginja, glogovac
Latinski naziv: Crataegus laevigata
Naziv na engleskom jeziku: Hawthorn
Opis biljke:
Glog je većinom srednje veličine. Na pogodnim staništima uspeva i kao čvorasto, razgranjeno drvo visine i do 5 metara. Drvo gloga je tvrdo i žilavo. Kora je glatka, sivo-pepeljaste boje s granama na kojima je rasporedjeno trnje dužine do 1 1/2 cm. Listovi su trokrpasti i peterokrpasti, s donje strane su svetlo plavkasto-zeleni, a s gornje strane tamnozeleni i sjajni. Nalikuju listovima hrasta, samo što su znatno manji. Beli cvetovi su skupljeni u bogate kitice s dugim i kraćim peteljkama. Snažno mirišu na med. Plodovi su crvene boje i beru se kad sazru, u kasno leto.
Stanište:
Glog se često nalazi na rubovima niskih belogoričnih i crnogoričnih šuma, a veoma često raste u šikarama te uz ograde i živice.
Lekoviti deo biljke:
Za lek se skupljaju cvetovi sa cvetnim stapkama, listovi i plodovi bez peteljke. Cvetovi i listovi sakupljaju se u proleće. Cvetovi i cvetni vršci beru se samo s grmova koji su u punom početnom cvatu. Suše se u tankom sloju pri čemu je potrebno paziti da ne promene boju. Listovi se beru nakon cvatnje. Plodovi se beru nakon dozrevanja, suše se najpre u hladu, da uvenu, a nakon toga dosuše se na toploj peći.
Lekovito delovanje:
Verovanje je da je glog jedna od najvrednijih i najdelotvomijih lekovitih biljaka za srce. Glog jača i reguliše rad srca. Osim toga, glog je izvanredan regulator krvnog pritiska, pri čemu ne samo da snižava povišeni krvni pritisk, nego povisuje preniski krvni pritisak u oslabljenog srčanog mišića. Dobar je u lečenju oštećenog srčanog mišića u starosti, kod upale srčanog mišića, u lečenju zakrečenja krvnih žila i angine pectoris. Glog deluje na smirenje nervnog sistema.